ਅਨੋਖਾ ਪਿਆਰ            ਭਾਗ - ਦਸਵਾਂ     ਲੇਖਕ - ਦੀਪ ਮਾਨ

ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਕਾਲਿਜ ਵਿੱਚ ਆਇਆਂ ਹਫਤੇ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਹੁਣ ਉਸ ਦੀਆਂ ਦੋ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਧੀਆ ਸਹੇਲੀਆਂ ਵੀ ਬਣ ਚੁਕੀਆਂ ਹਨ . ਇੱਕ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ ਗਗਨ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ .. ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਘਰ ਜੰਮੂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੀ ਜੁਗਿਆਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੈ . ਮਗਰ ਉਹ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਨੂੰ ਜਾਣਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਚੰਗੀ -ਜਾਨ  ਪਹਿਚਾਣ ਦੇ ਕਰਕੇ ਉਹ ਕੁਜ ਦਿਨ ਕਾਲਿਜ ਦੇ ਹੋਸਟਲ ਵਿੱਚ ਹਰਮਨ ਗਗਨ ਦੇ  ਨਾਲ ਹੀ ਰੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ . ਤਿੰਨੋ ਸਹੇਲੀਆਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਗਗਨ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਬੋਲਦੀ ਹੈ ,"ਮਨਪ੍ਰੀਤ ."
"ਹਾਂ .",ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਜੁਆਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ .
"ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਹੈ ਮ-ਨ-ਪ-ਰੀ-ਤ ."
"ਹਾਂ ਫੇਰ ?"
"ਹੁਣ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਵੱਡਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ."
"ਅੱਛਾ ਫੇਰ ਕੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ?"
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਆਮਲੇਟ ਬਣਾ ਕੇ ਖਾਵਾਂਗੀ ਅਤੇ .",ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਿਆਂ,"ਤੂੰ ਕੀ ਬਣਾਉਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰੇਂਗੀ ?"
"ਬਰਗਰ ਬਣ ਜਾਏ ਬਥੇਰਾ ਏ , ਹੈ ਨਾ ਗਗਨ ?",ਹਰਮਨ ਜੁਆਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ .
"ਅੱਛਾ , ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਖਾਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਚੱਲ ਰਹੀ ਏ .",ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਹਰਮਨ ਵੱਲ ਵੇਖਦਿਆਂ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ,"ਹਰਮਨ ,ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖਾਂਦੀ ਹਾਂ , ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਅੱਜ ਤੋ ਹਰਮਨ ਨਹੀ ਹੈਰਨ ਹੋਵੇਗਾ ."
"ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿਰਫ ਮੰਨੂ ਹੋਵੇਗਾ , ਮੰਨੂ .",ਗਗਨ ਮੁਸਕਰਾਂਦਿਆਂ ਆਖਦੀ ਹੈ .
"ਠੀਕ ਹੈ , ਠੀਕ ਹੈ , ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਰਿਹਾ ਕਰੋ ਨਾ  ."
"ਕਮਰੇ ਦੀ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਹੈ .", ਗਗਨ ਬੋਲਦੀ ਹੈ .
"ਜੇ ਮੈਂ ਕਮਰਾ ਦਿਵਾ ਦਿਆਂ ?"
"ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਰਹੀ ਲਵਾਂਗੀਆਂ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ."
"ਫਿਰ ਪੱਕਾ ?"
"ਬਿਲਕੁਲ ਪੱਕਾ ."
"ਹੇ ! ਮੇਰੇ ਤੋ ਤਾਂ ਪੁੱਛ ਲਵੋ .",ਹਰਮਨ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਕੱਟਦਿਆਂ ਆਖਦੀ ਹੈ .
"ਤੇਰੇ ਤੋ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ? ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਆਉਣਾ ਹੀ ਪਵੇਗਾ ਨਹੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਤੋ ਬਗੈਰ ਤੂੰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵੀ ਨਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦੀ .", ਗਗਨ ,ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਆਖਦੀ ਹੈ .
"ਅੱਛਾ ਕਿੰਨੀ ਦੂਰ ਹੈ ?"
"ਕੱਲ ਐਤਵਾਰ ਹੈ ਆਪਾਂ ਕੱਲ ਚੱਲ ਪਵਾਂਗੀਆਂ , ਨੇੜੇ ਹੀ ਏ ਨਾਲੇ ਵੇਖ ਲਵੀਂ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਸ਼ਹਿਰ .", ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਆਖਦੀ ਹੈ ...


     ਜਾਰੀ ਹੈ ...............