Wednesday 20 March 2013

ਅਨੋਖਾ ਪਿਆਰ (ਨਾਵਲ)    ਭਾਗ - ਨੌਵਾਂ      ਲੇਖਕ - ਦੀਪ ਮਾਨ

"ਸਿਮ, ਜੇ ਕੋਈ ਵੀ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਤੁਰੰਤ ਮੈਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਦੱਸ ਦੇਵੀਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਜਾ ਰਹੀ ਹਾ.", ਐਂਜਲ ਨੇ ਬਾਹਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਵੱਲ ਵੱਧਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ .
"ਠੀਕ ਹੈ ਦੀ, ਜਰੂਰ ਦੱਸ ਦਿਆਂਗੀ ."
"ਅਤੇ ਮੈਂ ਕਿਰਾਏਦਾਰ ਰੱਖ ਰਹੀ ਹਾ ਆਪਣੇ ਵਿਹਲੇ ਪਏ ਕਮਰੇ ਲਈ . ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਤਾਂ ਨਹੀ ਆਵੇਗੀ ?"
"ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀ ਦੀ ."
"ਅੱਛਾ, ਬਾਏ ."

ਸੂਰਜ ਬਾਹਰ ਆ ਚੁਕਾ ਹੈ ਦਿਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਤੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਚੁਕੀ ਹੈ . ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਚ ਰੁਝ ਗਏ ਨੇ ਮਗਰ ਦੀਪ ਨਹੀ . ਦੀਪ ਤਾਂ ਬਸ ਕੁਝ ਇਰਾਦੇ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਮਿਟਾਉਣ ਦੇ ਅਤੀਤ ਨੂੰ, ਭੁਲਾਉਣ ਦੇ ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਅਤੇ ਮੁਕਾਉਣ ਦੇ ਅਤੀਤ ਨੂੰ . ਚੜਦੇ ਦਿਨ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਫੈਸਲੇ ਉਸ ਨੇ ਤੈਅ ਕੀਤੇ . ਜੋ ਵਕਤ ਅਤੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਤੈਅ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਸੀ .ਸੋਨੀ ਦੋ ਗਿਲਾਸ ਚਾਹ ਦੇ ਲੈ ਕੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੀਪ ਸਾਹਮਣੇ ਪਈ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚਾਹ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਟੇਬਲ ਦੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ," ਕੀ ਹਾਲ ਨੇ ਹੁਣ ਜਨਾਬ ਦੇ ?"
"ਤੇਰੇ ਜਨਾਬ ਜੀ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ."
"ਕੀ ਮਤਲਬ ? ਕਿੱਥੇ ?",ਸੋਨੀ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ .
"ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ,
ਖਵਾਇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਨਗਰੀ ਚ,
ਚਾਹਤਾਂ ਤੋ ਪਾਰ,
ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਤੋ ਕੀਤੇ ਦੂਰ,
ਜਿੱਥੇ ਕੁਝ ਨਾ ਹੋਵੇ,
ਬਸ , ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਤੋ ਇਲਾਵਾ ."
"ਪਿੰਡ ਛੱਡ ਰਿਹਾਂ ਏ ?"
"ਹਾਂ, ਛੱਡ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਹੱਥ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਕਿਸਮਤ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਪਰਾਇਆ ਕਰ ਚਲੀ ਗਈ ਹੈ ."
"ਕੀ ਇਹ ਕਰਨਾ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ? ਜਰੂਰੀ ਨਹੀ ਕਿ ਤੂੰ ਪਿੰਡ ਛੱਡੇ, ਬਿਨਾ ਪਿੰਡ ਛੱਡੇ ਵੀ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਰਾਹ  ਹੋਵੇਗਾ .ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾ ਤੇਰੀ ਸਾਰੀ ਨਹੀ ਤਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 7-8 ਸਾਲਾਂ ਦੀ, ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆ ਰਹੀ ."
"ਜੇ ਸਮਝ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਮਝ ਆਵੇ ."
"ਕਿ ਤੂੰ ਸਚਮੁੱਚ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏਂ ?"
"ਹਾਂ, ਉਸਦੀ ਯਾਦ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹਰ ਇੱਕ ਚੀਜ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾ ਮੈਂ . ਵਕਤ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ ."
"ਸਭ ਕੁਝ ?"
"ਹਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ."
"ਫਿਰ ਕਦੋਂ ਮਿਲਾਂਗੇ ?"
"ਉਮੀਦ ਨਹੀ, ਵਕਤ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ ."
"ਕਿਉਂ ?"
"ਦਿਲ ਮੈਂ ਉਠਤੀ ਹੈ ਜਬ ਜਜਬਾਤੋਂ ਕੀ ਕਦਰ ,
ਨਾਜਾਨੇ ਕਿਉਂ ਯੇ ਦਿਲ ਪਥਰਾ ਜਤਾ ਰਹਾ ਹੈ ?"
"ਕਿਉਂ ? ਇੱਕ ਬਾਰ ਵੀ ਨਹੀ ?"
"ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਛੂਹ ਕੇ ਪਾਣੀ ਕਦੀ ਵਾਪਿਸ ਆਇਆ ?"
"ਨਹੀਂ ."
"ਮੈਂ ਉਹੀ ਪਾਣੀ ਹਾਂ, ਵਹਿ ਜਾਣ ਦੇ ਇਸ ਪਾਣੀ ਨੂੰ, ਜੇ ਤੈਂ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਬਾਸ ਆਉਣ ਲੱਗ ਜਾਵੇਗੀ . ਤੈਂ ਸੁਣਿਆ ਨਹੀ ?"
"ਕੀ ?"
"ਪਾਣੀ ਵੱਗਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣ, ਇਹ ਵੱਗਦੇ ਸੋਹਂਦੇ ਨੇ ."
"ਸੁਣਿਆ ਏ ."
ਇਜਾਜਤ ਦੇ, ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ ?"
"ਜਦੋਂ ਦਿਲ ਕਰਿਆ ਵਾਪਿਸ ਆ ਜਾਵੀਂ ."
"ਸਾਲੇ ਆਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਗੱਲਾਂ ਬਹੁਤ ਆਉਂਦੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਨਾਲੇ ਦਿਲ .", ਦੀਪ ਇਹ ਆਖ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਚੱਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਤੋਂ ਕੀਤੇ ਦੂਰ . ਜਿੱਥੇ ਕੁਝ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਬਸ ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਤੋ ਇਲਾਵਾ .

ਜਾਰੀ ਹੈ .........

No comments:

Post a Comment